Δεν είναι λίγες οι φορές που το ανδρικό φύλο πασχίζει να κατανοήσει την γυναικεία ψυχοσύνθεση. Είναι αλήθεια πως είναι περισσότερο γυναικείο συμπεριφορικό χαρακτηριστικό (όμως όχι αποκλειστικά) η προσδοκία πως ο σύντροφος μας θα έπρεπε να καταλαβαίνει και να γνωρίζει, χωρίς η ίδια η σύντροφος να έχει εκφράσει την ανάγκη της.
Για σκεφτείτε όμως…
?? Για ποιο πράγμα ακριβώς προσδοκούμε ο σύντροφος μας να ενδιαφερθεί, όταν δεν τον έχουμε ΚΑΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ για την ΥΠΑΡΞΗ του προβλήματος;
Η γυναικεία απαίτηση (δίχως να προαχθεί η ανάγκη) δρα πολυπαραγοντικά στο αντρικό φύλο: το προσβάλλει, το υποτιμά και το “σπρώχνει” σε θέση αδράνειας. Ας κρατήσουμε στο μυαλό μας, πως εμείς οι γυναίκες μπορούμε να γίνουμε πιο αμυντικό-επιθετικές όταν επιθυμούμε να αποσπάσουμε την επιθυμητή συμπεριφορά από τον σύντροφο μας. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση του συντρόφου και την σταδιακή αποσύνδεση του ζευγαριού, καθώς και οι δυο νιώθουν αδικημένοι.
Ενώ δηλαδή επιδιώκουμε την κοντινότητα, με την επιθετική συμπεριφορά κατορθώνουμε ακριβώς το αντίθετο. Και ενώ μια γυναίκα μπορεί να επιθυμεί έναν δυναμικό σύντροφο, ταυτόχρονα με αυτόν τον τρόπο, τον αποδυναμώνει & τον παραγκωνίζει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο άντρας να φοβάται να την πλησιάσει και επιπλέον πληγώνεται ο εγωισμός του, καθώς δεν νιώθει “αρκετός” για εκείνη.
Δεν υπάρχει καμία σχέση στην οποία να ευθύνεται μόνο το ένα μέλος για τα προβλήματα επικοινωνίας. Το παραπάνω θέμα των “προσδοκο-απαιτήσεων” απασχολεί και πολλούς άντρες, όμως δόθηκε περισσότερη έμφαση στο γυναικείο φύλο καθώς εκεί εντοπίζεται πιο συχνά!
Ας είμαστε πιο ανοιχτοί με τον/την σύντροφο μας και πιο διαθέσιμοι να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας, χωρίς να απαιτούμε, αλλά να ζητάμε. Αυτό μόνο μπορεί να πάει μια σχέση πιο μπροστά και να την κρατήσει σταθερή και δυνατή!
Κουρή Αιμιλία, Ψυχολόγος/ Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
(BSc, MSc of Psychology/ Psychotherapy)
